fotoPort Krzysztof Romańczukiewicz - fotograficznie o ludziach, przyrodzie i historii

Powódź stulecia we Wrocławiu

Wielka woda przyszła do Wrocławia w piękne, słoneczne dni lipca 1997 roku. Spodziewano się podtopień, lecz nie takiego kataklizmu. Wrocławianie potrafili się wspaniale zjednoczyć, solidarnie, z ofiarnością pomagali sobie wzajemnie. Razem budowano naprędce tamy, ewakuowano ludzi, pontonami transportowano wodę i żywność. Byłem wśród nich, widziałem, pomagałem. Zostało też parę zdjęć - myślę, że stały się już ciekawym dokumentem. Może ktoś się rozpozna ? Bardzo zmienił się Wrocław. A ludzie ?.. Gdyby przyszła potrzeba myślę, że zachowali by się podobnie.

Przyrodniczy spór o cyklamen purpurowy z góry Miłek

Jeszcze kilkanaście lat temu wśród przyrodników trwał spór - czy cyklamen z Gór Kaczawskich to rodzimy przedstawiciel flory czy może żart dziewiętnastowiecznego przyrodnika? Istniały bowiem - nie do końca jasne przesłanki - mówiące o tym, że ponad sto lat temu niemiecki przyrodnik - amator z Wojcieszowa, który pierwszy ogłosił występowanie cyklamenu purpurowego na górze Miłek mógł sam ową roślinkę przesadzić z domowej doniczki. Dziś uznaje się jednak, że to gatunek naturalny, rodzimy. Zapewne ostatecznie sprawę wyjaśniłyby badania genetyczne, podobnie jak to się stało w sporze o karkonoskie różaneczniki.

Wodospad Podgórnej - sposób na upały

W polskich Karkonoszach jedynym większym wodospadem pod którym (i w którym) można kąpać się jest Wodospad Podgórnej - to trzeci co do wielkości wodospad w tych górach. Woda spada tu z wysokości 10 metrów ze skalnego progu - a otoczenie sprawia wrażenie prawdziwe górskich dzikich ostępów - pełne jest malowniczych skał oraz dorodnych świerków. To miejsce warto nie tylko zobaczyć - ale także można się tutaj zanurzyć. Pod skokiem wodnym znajduje się kocioł eworsyjny (banior) w którym woda przekracza 2 m głębokości. Temperatura wody nawet w czasie największych upałów jest chłodna i wspaniale orzeźwiająca. Inne, większe karkonoskie wodospady - Wodospad Kamieńczyka i Wodospad Szklarki są położone w enklawach Karkonoskiego Parku Narodowego i kąpiel jest tam zabroniona.

Gdy milknie słowik

Jego niemal nieprzerwany śpiew (samce oznaczają w ten sposób swój obszar lęgowy) słyszymy zwykle do połowy czerwca – a wcześniej milknął już ptaki które zaczynają karmić pisklęta. Najdłużej, jeszcze w czerwcu śpiewają wciąż samotne słowiki - w ten sposób nadal szukają partnerki. W parku ptaki te wybierają tereny z krzewami i drzewami, najchętniej trochę zapuszczone, gdyż lubią żerować i zakładać gniazda w miejscach gdzie nie sprząta się zeschłych liści – być może daje to im pewność, że także nie sprzątnie się przypadkiem ich zakładanego często na ziemi gniazda.

Ruiny dużego gospodarstwa. Wzgórza Włodzickie.

Tu już nikt nie mieszka… Wzgórza Włodzickie

W malowniczych dolinkach potoków wśród wzgórz rozsiane są niewielkie miejscowości, często o zabudowie mocno rozproszonej. W licznych przysiółkach o niezbyt dobrze rozwiniętej strukturze drogowej znajdziemy częściej niż w innych pasmach Sudetów opuszczone, niszczejące domostwa. Przyczyny ucieczki wcześniejszych mieszkańców bywały różne – czasem były to trudne warunki życia a innym razem tragiczne zdarzenia losowe, takie jak pożary.

Wiązówka błotna - wanilia naszych łąk i aspiryna na wyciągnięcie ręki

W pierwszej połowie lata, gdy wokół mienią się barwne plamy kwitnących roślin, to wśród nich znajdziemy także kępy białokremowych, skupionych w wiechę kwiatów na dość wysokich łodygach. To wiązówka błotna zwana także tawułą. Często kwitnie w zwartej grupie - i wtedy, w słoneczne, upalne dni wokół poczujemy jej bardzo przyjemny zapach. Jakby świeże, aromatyczne ciasteczka rumieniły się w piekarniku tuż obok. Miła woń pochodzi głównie od zawartości w wydzielanym przez kwiaty zapachu lotnej waniliny (organiczny związek chemiczny odpowiedzialny także za swoisty zapach wanilii - skąd też wziął swą nazwę).

Wschód księżyca ( tzw.superpełnia) nad Ślężą widziany z Gór Sowich

Ślęża – góra pytań, zagadek i hipotez

Mało które miejsce na Dolnym Śląsku budzi taką ciekawość czy zainteresowanie badaczy i fascynatów różnych dziedzin jak Ślęża. Ta odległa o 40 km od Wrocławia góra gwałtownie wyrasta grzbietem przewyższającym o dobre 500 m łagodne pagóry Niziny Wrocławskiej i Przedgórza Sudeckiego by osiągnąć bezwzględną wysokość 718 m n.p.m. Jej wybitna sylwetka panująca nad rozległą okolicą budziła emocje i intrygowała od początków bytności człowieka w tym regionie.

Jeziorko Szmaragdowe., Lazurowe, Błękitne

Kolorowe Jeziorka. Najpiękniejsze miejsca Dolnego Śląska

Grupa czterech stawów zwanych Kolorowymi Jeziorkami to od dawna znana atrakcja górskiego pasma Rudaw Janowickich. Wody Jeziorek są intensywnie zabarwione związkami chemicznymi w które obfitują miejscowe skały. Stawy te powstały w zagłębieniach starych, pokopalnianych wyrobisk na stokach Wielkiej Kopy. Kolorowe Jeziorka powstały po zakończeniu działalności górniczej i szybko zyskały popularność jako cel wycieczek.

Lilia złotogłów – arystokratka wśród dzikich kwiatów

Czerwiec. Jasna, świeża zieleń wiosny z wolna ustępuje miejsca ciemniejszym jej odcieniom. W miejscach gdzie cień drzew miesza się z jaskrawym światłem, na pograniczu lasów i łąk napotkać możemy arystokratkę naszych dzikich kwiatów – lilię złotogłów. Przez górali zwana jest lelują a jej stylizowany wizerunek często zdobił drewniane sprzęty, elementy drewnianych góralskich domów i inne przedmioty sztuki ludowej.

Pałac w Pątnowie – klasyka ruiny i zapomnienia

Do niewielkiego Pątnowa dojedziemy autostradą A4 – w okolicach Legnicy wyszukajmy zjazd na Chojnów (lub Lubiatów) – i dalej, jeszcze chwilę podróżując lokalnymi drogami znajdziemy się u celu naszej wyprawy. Zespół pałacowy, a raczej jego ruina znajduje się w dawnym założeniu parkowym, które dziś przypomina zwyczajny las, choć z niezwykłymi okazami drzew – wśród nich jest okazały dąb “Tatar”, którego wiek szacuje się na 350 lat oraz piękne okazy platanów, sosna wejmutka, stare jawory i buki.

Maki fot..Krzysztof Romańczukiewicz www.fotoport.pl

Mak polny. Czarodziej przydrożny

Mak polny żywą czerwienią płatków ubarwia przydrożne rowy albo też wybiera leżące odłogiem nieużytki. Czasem, jako chwast wchodzi nieproszony w łany zbóż. Ten kwiatek o delikatnych jaskrawych płatkach już od bardzo dawna towarzyszy człowiekowi – nie tylko jako szybko przemijająca ozdoba przełomu wiosny i lata. Roślina ta ze względu na swe właściwości – zawartość alkaloidów o właściwościach nasennych, przeciwbólowych, narkotycznych, przeciwkaszlowych, zwiotczających czy przeciwbiegunkowych już od dawna znajdowała zastosowanie w medycynie.

Ogród Japoński we Wrocławiu – egzotyczny orient w Śródmieściu. Dolnośląskie ogrody. Pomysł na weekend

Początki ogrodu sięgają roku 1909 kiedy rozpoczęto prace przed zaplanowaną na 1913 rok Wystawą Stulecia – inicjatorem przedsięwzięcia był hrabia Fritz von Hochberg a wykonawcą zarządca ogrodów rodziny Hochbergów Joseph Anlauf (zaangażowany w tworzenie m.in. palmiarni w Lubiechowie). Projekt ten powstawał przy współpracy z japońskim ogrodnikiem Mankichi Arai. Osiemdziesiąt lat później w odnowie Ogrodu Japońskiego we Wrocławiu czynnie uczestniczył prof. Ikuya Nishikawa z Tokio. Było to już po dziejowych burzach drugiej wojny światowej i po okresie w którym idea Marksa i Lenina stawiała na budownictwo z wielkiej płyty nie zaś japońskie ogrody.

Dawny kościół św.Michała Archanioła Okrzeszyn

Na końcu świata. Dawny kościół św. Michała Archanioła w Okrzeszynie.

Na końcu wsi, tam, gdzie droga wiodąc do granicy już wkracza w las, zobaczymy na wzgórku niewielki, otoczony murem kościółek. Z oddalenia widać było, iż jego stan nie jest najlepszy a ścieżkę wiodącą ku bramie zarasta trawa. Jako, że brama była otwarta zajrzeliśmy na dawny cmentarz a także poprzez uchylone drzwi do wnętrza tego niewielkiego kościoła. W środku były elementy kamieniarki z cmentarza oraz … coś, jakby niewielka, drewniana, o kunsztownej snycerce trumna.

Dolnośląskie ogrody – Arboretum Wojsławice

Niecałą godzinę jazdy samochodem od Wrocławia, nieopodal Niemczy (zobacz mapkę) znajdziemy wśród wzgórz niewielką wioskę Wojsławice której nazwę znają wszyscy miłośnicy ogrodów – tu znajduje się bodaj najpiękniejsze na Dolnym Śląsku arboretum. Sam początek tego ogrodu sięga pierwszych lat wieku XIX – jednak, jego obraz dzisiejszy w ogromnej mierze zawdzięcza on ziemianinowi dolnośląskiemu Fritzowi von Oheimb – to on ukształtował ten ogród na przełomie wieku XIX i XX . Tej postaci zawdzięczamy malowniczy układ starej części ogrodu i bogactwo odmian rododendronów.