Ogród Japoński we Wrocławiu – egzotyczny orient w Śródmieściu. Dolnośląskie ogrody. Pomysł na weekend

Ogród Japoński we Wrocławiu – strumień wśród różnorodnych grup roślin

Ogród Japoński we Wrocławiu – oddech pod perełkowcem

Początki ogrodu sięgają roku 1909 kiedy rozpoczęto prace przed zaplanowaną na 1913 rok Wystawą Stulecia – inicjatorem przedsięwzięcia był hrabia Fritz von Hochberg a wykonawcą zarządca ogrodów rodziny Hochbergów Joseph Anlauf (zaangażowany w tworzenie m.in. palmiarni w Lubiechowie). Projekt ten powstawał przy współpracy z japońskim ogrodnikiem Mankichi Arai. Osiemdziesiąt lat później w odnowie Ogrodu Japońskiego we Wrocławiu czynnie uczestniczył prof. Ikuya Nishikawa z Tokio. Było to już po dziejowych burzach drugiej wojny światowej i po okresie w którym idea Marksa i Lenina stawiała na budownictwo z wielkiej płyty nie zaś japońskie ogrody. Jednak jeszcze jeden groźny kataklizm nie oszczędził tego orientalnego edenu – w 1997 roku, tuż po kosztownej renowacji fala powodzi stulecia zalała na 3 tygodnie teren ogrodu. Większość roślin nie przetrzymała tego kataklizmu. Znów przyszedł czas cierpliwej renowacji, odtwarzania utraconego piękna – ogród otworzono ponownie w 1999 roku. Dziś możemy podziwiać pełnię jego urody.

Park Japoński – most przecinający staw

Spacer wśród symboli

Ogród wita ozdobną orientalną bramą i prowadzi aleją do centralnej części gdzie staw przecięty jest

największą atrakcją architektoniczną – dość długim mostem osadzonym na drewnianych palach – jego środek ozdabia zadaszony pawilon. Obok zobaczymy także drewniany, znacznie krótszy mostek łukowy. Jako, że ogród stworzony został ściśle w regułach tradycyjnego ogrodu japońskiego pod kierunkiem specjalistów z kraju kwitnącej wiśni to wszystko ma swoje uzasadnienie w „filozofii” ogrodów japońskich. Znaczenie ma rozmieszczenie elementów małej architektury, układ ścieżek, materiały – kamień, piasek – rozmieszczenie roślin i ich prowadzenie. Wśród gęstwiny roślin i ścieżek napotkamy liczne kamienne misy, latarnie i inne wschodnie akcenty. Wiele elementów ogrodu ma swoje znaczenie symboliczne Przykładem może być układ wodospadów – z jednej strony większy wodospad o wartkiej wodzie i dużej sile kaskad określany jako jest jako „męski”(Otoko-daki) . Z drugiej zaś strony łagodne progi wodne o spokojnym nurcie tworzą wodospad „żeński”( Onna-daki). W innym fragmencie ogrodu znajdziemy pawilon herbaciany w otoczeniu podobnym do japońskich ogrodów przydomowych.

Park Japoński – pawilon herbaciany

Roślinny świat wschodu i kolekcja różaneczników

W ogrodzie wiele jest roślin typowo orientalnych (pieris japoński, styrak japoński, perełkowiec japoński, miłorząb dwuklapowy, metasekwoja chińska, klon palmowy i inne) a na uwagę zasługuje oszałamiająca w czasie kwitnienia spora kolekcja różaneczników – obejmuje ona 50 gatunków i odmian.

Informacje praktyczne

W weekendy jest spory ruch, w dni powszednie bardzo spokojnie.

Najciekawszy okres to oczywiście pora kwitnienia różaneczników przypadająca na maj oraz jesienne kolory października.

Ogród jest otwarty od początku kwietnia do końca października w godzinach 9.00-19.00, wstęp płatny. Zwiedzanie ogrodu trwa średnio 1-1,5 h.

W weekendy jest spora liczba zwiedzających, polecam dni powszednie jest wtedy bardzo spokojnie.

Układy kamieni i roślin

Ogród Japoński we Wrocławiu

ul Kopernika 1 Wrocław- Śródmieście.

Ogród łączy się z  Parkiem Szczytnickim – a tuż obok słynna Pergola, fontanna i Hala Stulecia – a także ZOO (i Afrykanarium).

Parking płatny przy Hali Stulecia.

©   Jeśli prezentowane fotografie chcą Państwo wykorzystać proszę o kontakt. Zdjęcia i tekst chronione są prawem autorskim.