Pałac w Pątnowie

Pałac w Pątnowie – klasyka ruiny i zapomnienia

Ruiny pałacu w Pątnowie fotoPort.pl

Pałac w Pątnowie – klasyka ruiny i zapomnienia

Do niewielkiego Pątnowa dojedziemy autostradą A4 – w okolicach Legnicy wyszukajmy zjazd na Chojnów (lub Lubiatów) – i dalej, jeszcze chwilę podróżując lokalnymi drogami znajdziemy się u celu naszej wyprawy. Zespół pałacowy, a raczej jego ruina znajduje się w dawnym założeniu parkowym, które dziś przypomina zwyczajny las, choć z niezwykłymi okazami drzew – wśród nich jest okazały dąb “Tatar”, którego wiek szacuje się na 350 lat oraz piękne okazy platanów, sosna wejmutka, stare jawory i buki.

Dąb Tatar – dawny park przypałacowy – Pątnów

Ruiny pałacu w Pątnowie fotoPort.pl

Ruina pałacu od strony drogi nie wygląda zbyt okazale – jednak, po obejściu murów, od strony dawnego parku odsłania się nam ściana reprezentacyjna z kolumnadą. Pałac wybudowano w XVIII wieku w stylu na wskroś klasycystycznym – akcentuje to portyk z sześcioma kolumnami o dużych rozmiarach, zbliżonych wyglądem do porządku jońskiego. Pomiędzy kolumnami znajdują się dawne drzwi pałacowe do których prowadziły reprezentacyjne schody wraz z tarasem – dziś już nie zachowane. Mimo, iż dziś to tylko ruina – warto zobaczyć to miejsce. Miłośnicy romantycznych klimatów nie będą zawiedzeni.

Jedno ze skrzydeł bocznych. Ruiny pałacu w Pątnowie fotoPort.pl

W samym dwuskrzydłowym pałacu słynna była obszerna, dwupiętrowa sala balowa wsparta na kolumnach z czarnego marmuru pięknie zdobiona sztukaterią. Dziś nie zobaczymy nawet jej śladów.

Portyk z frontonem. Ruiny pałacu w Pątnowie fotoPort.pl

O historii

Budowniczymi pałacu w klasycystycznym kształcie około roku 1800 byli właściciele tych dóbr od roku 1611 – rodzina von Rothkirch–Trach. Wcześniej w tym miejscu był zamek o charakterze obronnym otoczony fosą. Z rodziny von Rothkirch–Trach pochodził niemiecki generał Wermachtu z okresu drugiej wojny światowej Edwin Graf Rothkirch und Trach.

Jak wyglądał pałac w roku 1913 możemy zobaczyć na tej fotografii.

Obecny stan budowli to wynik być może zniszczeń wojennych (brak wiarygodnych przekazów) – a z pewnością zabrakło właściwej opieki nad zabytkiem w czasach PRL.