Śnieżyca wiosenna

Śnieżyca wiosenna

Śnieżyca czyni wiosnę

Śnieżyca wiosenna pojawia się czasem już w końcu lutego – i choć jeszcze kilka razy skryje się pod śniegiem to kwiat ten potrafi niesprzyjające chwile przetrwać – jego kwitnienie przeciąga się do połowy kwietnia w zależności od pogody i wysokości terenu nad poziomem morza.

Śnieżyca wiosenna

Ozdoba przedwiośnia

Śnieżyca to roślina będąca ozdobą naszych gór – rośnie w reglu dolnym – w łęgach, na wilgotnych polanach, nad potokami Sudetów i Karpat. Można spotkać je także w kilku miejscach na nizinach – w Wielkopolsce czy nizinnej części Dolnego Śląska. W Sudetach w masowy sposób na przedwiośniu i wczesną wiosną spotkamy śnieżycę m.in. w Górach Kamiennych, Bystrzyckich, Rudawach Janowickich, Górach Kaczawskich. Kwiat ten, harmonijny, ładny i dość duży kwitnąc w dużych ilościach tworzy wspaniałe białe dywany na łąkach czy w górskich lasach. Od 2014 roku pozostaje już tylko pod częściową ochroną – a szkoda, gdyż jest często wykopywany jako potencjalna ozdoba ogródków (co doprowadziło np do całkowitego jego wyginięcia w siedlisku nad Czarną Wodą – byłem przez kilkanaście lat świadkiem tego procesu).

Wiedza o właściwościach leczniczych śnieżycy wiosennej (Leucoium vernum) jest praktycznie identyczna jak o właściowościach Śnieżyczki przebiśniegu
Współcześnie w farmakologii wykorzystuje się głównie alkaloid glantaminę. Szczególnie dużo tego związku jest w cebulce rośliny – znajduje on zastosowanie w chorobach układu nerwowego przy zakłóceniach w przewodnictwie bodźców :
chorobie Alzheimera
paraliżu dziecięcym
zapaleniu korzonków nerwowych
Bez szczegółowej wiedzy nie należy jednak owej roślinki używać – zawiera silnie działające, toksyczne, groźne dla zdrowia i życia glikozydy
Więcej o wykorzystaniu tej rośliny w medycynie a także o sporządzeniu nalewki śnieżyczkowej możemy dowiedzieć się na stronie znawcy tematu dr Henryka Różańskiego