Mgła. Obłoki które spadły na ziemię

Park Południowy we Wrocławiu -mglisty, słneczny poranek fot. Krzysztof Romańczukiewicz www.fotoport.pl

Pajęczynki o świcie fot. Krzysztof Romańczukiewicz www.fotoport.pl

Upadły obłok

Jesień jest tą porą kiedy najczęściej spotkamy się ze zjawiskiem atmosferycznym jakim jest mgła. Zarówno pora roku jak i zjawisko pasują do siebie – tak fizycznie jak i metafizycznie. Definicja formalna określa mgłę jako skupisko zawieszonych w powietrzu kropelek wody (lub lodu gdy jest mróz). Aby jednak mgła była mgłą a nie chmurą to definicja uściśla, że powinna ona mieć styczność z powierzchnią ziemi – czyli mgła to taki upadły obłok…

W Borach Dolnośląskich fot. Krzysztof Romańczukiewicz www.fotoport.pl

Idealny temat impresjonisty

Gdy już spadnie to potrafi nieźle utrudnić życie, lecz dla oka wrażliwego na obrazy niedopowiedziane, impresjonistyczne to niezła gratka.

Jeśli więc fotografia jest naszą pasją a za oknami jest mgła – to dobry czas na fotograficzny plener. Przed wyzwoleniem migawki pamiętajmy, że pomiar światła w aparacie jest nieco zdezorientowany – “oszukany” tą ilością bieli w kadrze – automatyka ekspozycji może nam wtedy zdjęcie nie doświetlić. Aby temu zapobiec ustawmy korektę ekspozycji na +1 – + 2 EV. podobnie jak śnieg – w zależności od padającego światła może mieć ona różną barwę – żółtawą od liści i słońca, niebieskawą od błękitu nieba, pomarańczową od ulicznych latarni. Fotografowanie nocnej mgły w mieście może przynieść najciekawsze, spektakularne efekty – wtedy jednak najlepiej skorzystać ze statywu i długich czasów naświetleń.